Έχω ένα χελωνάκι, τον Κελωνάκη, και είμαι ερωτευμένος! Ναι, ξέρω, ακούγεται τρελό, αλλά αυτό το μικρό πλάσμα έχει κλέψει την καρδιά μου. Και αν νομίζετε ότι οι χελώνες δεν χρειάζονται αγάπη, κάνετε λάθος!

Πώς δείχνω την αγάπη μου στον Κελωνάκη; Καταρχάς, του παρέχω ένα καθαρό και άνετο σπίτι. Ένα βρώμικο ενυδρείο δεν είναι και το καλύτερο δείγμα στοργής, σωστά; Επίσης, του μιλάω! Μπορεί να μην καταλαβαίνει λέξη, αλλά σίγουρα αντιλαμβάνεται τον τόνο της φωνής μου. Και φυσικά, του δίνω τα αγαπημένα του σνακ – λαχανικά και ειδικές τροφές για χελώνες (όχι μαρούλι μόνο, παιδιά!).

Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αφιερώνω χρόνο μαζί του. Τον παρακολουθώ να κολυμπάει, τον βγάζω στον ήλιο (πάντα με επίβλεψη, μην καεί το καημένο!) και απλά απολαμβάνω την ήρεμη παρουσία του. Δεν ξέρω αν με αγαπάει κι αυτός, αλλά σίγουρα νιώθω ότι έχουμε δημιουργήσει έναν ιδιαίτερο δεσμό. Και αυτό, φίλοι μου, είναι αγάπη!